|
|
|
|
NERO  Projecten H9 raket |
 |
Informatie over de H9 raket
|
|
|
|
|
|
De twee jaar geleden gelanceerde H8 raket
bezat twee beweegbare canards waarmee de raket een pitch beweging, beweging om een dwars-as van de raket, kon
uitvoeren. De met de vlucht opgedane ervaring wordt nu gebruikt in het ontwerp van zijn opvolger, de H9. Deze
raket zal worden uitgerust met canards die een roll-beweging, dat wil zeggen rotatie om de lengte-as van de
raket, kunnen veroorzaken. Maar er wordt iets aan toegevoegd. De H9 krijgt een regelsysteem dat de roll
stabiliseert en zo mogelijk ook de roll-hoek actief kan controleren. De aan boord aanwezige videocamera plukt
daarvan de vruchten: het beeld vanuit de opstijgende raket kan worden gestabiliseerd.
|
|
|
|
|
Project [Top]
[Inhoud] |
|
|
|
Van beneden naar boven is de bijna twee meter lange en 11 kilogram zware H9 opgebouwd
uit de volgende delen. De motor is een MEROC Penta-gamma motor met een impuls van 4000 Ns. Hiermee kan de raket een
snelheid van ongeveer Mach 1,1 bereiken. Dit geeft de mogelijkheid gedurende ongeveer een halve minuut experimenten te
doen met de roll-controller. Boven de motor bevindt zich een uit twee delen bestaand elektronica compartiment met in
het onderste deel een RDAS (voor de data-acquisitie en parachutering), een gyroscoop pakket en een GPS ontvanger. In
het bovenste deel komt een 2,4 GHz zender met een viervoudige antenne assembly, de modulator en een batterijpakket met
voeding en regulators, en de safe/arm connectors. Boven het electronica compartiment bevindt zich het parachute
compartiment met een twee-traps parachuterings systeem. Dit systeem is afkomstig uit de succesvolle H7 raket die met
pensioen is gegaan. Hierboven bevindt zich dan de roll-control module die hieronder zal worden beschreven. Bovenop de
roll controller en onder de neuskegel is een rack met printplaten gemonteerd die een videocamera en een GPS antenne
huisvesten.
De tekening hieronder geeft een beeld van dit bovenste deel van de H9 raket waarin zich de roll-controller bevindt. Op
de tekening is te zien dat de raket vier canards heeft. Hiervan zijn er twee vast en twee bestuurbaar. De printplaten
zijn cirkelvormig en horizontaal gemonteerd. Van beneden naar boven worden hierop de volgende functies ondergebracht:
(1) power elektronica en voeding, (2) batterijen, (3) controller en analoge elektronica, (4) videocamera en (5) actieve
GPS antenne. De roll controller heeft dus drie printen met elektronica nodig. |
|
|
|
 |
|
|
|
|
Componenten [Top]
[Inhoud] |
|
|
  |
Lees meer over de parachutes van de raket |
| |
Lees meer over de gyroscopen van de raket |
| |
Lees meer over de pyrotechniek aan boord |
 |
Lees meer over de motoren van de raket |
|
|
|
|
H9a [Top]
[Inhoud] |
|
|
|
Op de lanceerdag bleek dat de weersomstandigheden zeer gunstig waren voor
een relatief hoge vlucht. Ondank de voorspellingen van windsnelheden tussen 5 en 10 m/s en grote kans op buien bleef
het praktisch windstil en was er slechts dunne bewolking op grote hoogte. De voorbereidingen en aftelling verliepen
voorspoedig. De ontsteking was onmiddellijk en de raket vertrok met een enorm hoge startversnelling kaarsrecht uit de
toren. Tot ieders afgrijzen boog de baan opeens af naar rechts en verdween de raket uit het zicht in de nevelen. De
echo van de Penta gamma motor galmde nog na uit het veld. Na een halve minuut werd een droge plof in de lucht gehoord,
het teken dat het luik er in ieder geval uit was geschoten. Ruim anderhalve minuut later werd door twee toeschouwers de
raket gedurende een kort moment waargenomen vlak voordat deze landde in het bos ter rechterzijde van het
lanceerterrein. Dat was zeker verder uit de richting dan de bedoeling was maar gelukkig was een kompaspeiling van het
landingspunt beschikbaar. Nu kon de zoekploeg gericht in actie komen, hetgeen er toe leidde dat de raket binnen het uur
was gevonden en teruggebracht naar het toeschouwersgebied. Het terugvinden is een verhaal apart.
De raket bleek bij de landing zwaar beschadigd te zijn. De vinnen waren volledig
verbogen en een aantal koolstof rompdelen waren versplinterd. Bovendien bleken de hoofdparachute, sleeve en een aantal
hulplijnen geheel in elkaar gedraaid te zijn. De hoofdparachute had zich niet goed kunnen ontplooien en de
landingssnelheid van de raket was dus meer dan 30 meter per seconde geweest. De kinetische energie die bij de landing
moet worden geabsorbeerd is dan meer dan tien keer zo groot als bedoeld. Ook bleek dat een van de twee lijnen van de
hoofdparachute was doorgesneden door contact met een canard. Deze waren doelbewust scherp geslepen om de
stromingsweerstand te verminderen. Het scheelde dus maar een haartje of de vlucht van de raket zou volkomen zijn
mislukt.
|
|
|
| |
Lees een verslag van de H9a raketvlucht vanuit het ASK |
| |
Foto's van de H9 |
|
|
|
|
|
